Sevgi yaşadığımız sürece en çok ihtiyaç duyduğumuz içsel bir duygudur. Ama ben burada aşktan bahsetmiyorum. Aşkı ayrı bir yazıda işlerim bir gün. Ben hayatınıza aldığınız, zamanları paylaştığınız, anılarımıza yerleştirdiğiniz, birlikte olmaktan keyif aldığınız, varlığı ile mutlu olduğunuz insanları kastediyorum. Dostunuz, arkadaşınız, akrabalarınız, komşularınız gibi. Kısaca herkesin vardır değer verdiği, sevdiği özel insanlar. Sevdiğiniz insanlar ile ilişkileriniz sağlıklı mı, onlara sevginizi hissettirebiliyor musunuz? Doğru seviyor musunuz? Her şeyden önce sevmeyi bilmek gerekiyor. Bazen sevdiğiniz insanları da hiç düşünmeden bir anlık öfke ile kırabilirsiniz. Sonradan pişmanlık da fayda etmiyor, kırılan kalbi onarmıyor. İnsan ne kadar affetse de gün geliyor bundan yoruluyor ve tamamen gönül kapıları kapanıyor. Her geçen gün sevgisiz insanların sayısı artıyor. Daha tahammülsüz, daha sabırsız olunca da yürekler arası duvarlar hızla örülüyor. Gerçekten sevdiklerinizin değerini biliyor musunuz? Hiç eleştirmeden, tenkit etmeden, sözünü kesmeden dinlediniz mi, anlamaya çalıştınız mı? Onları aniden kaybedebileceğinizi hiç düşündünüz mü? Gurur yapmadan, şımarır diye düşünmeden sevdiklerinize seni seviyorum, iyi ki varsın dediniz mi? Eminim ki diyenler vardır. Ama sadece söylemek yeterli mi? Sanırım buraya kadar sevgiyi dile getirmenin önemini anlatmaya çalıştığımı düşündünüz. Ama ben bunun yeterli olmadığını, sevildiğini hissetmenin daha önemli olduğunun üzerinde duruyorum, söylemekle kalmayın, gösterin sevginizi diyorum. Fikrinizle, zikrinizle, beden dilinizle, ses tonunuzla bakışınızla gösterin sevginizi. Kinci olmayın, yüreğinize nefret tohumları ekmeyin. Affedin, hemen köprüleri yıkmayın. Sevginizi, sevdiklerinizi bir anlık öfkenize kurban etmeyin. Bundan daha güzel ne olabilir ki? Özellikle covid 19 virüsü herkesi sevdiğinden ayırdı. Kaybetme korkusu en çok korona günlerinde yaşandı. Her gün camiden okunan selâlar daha dikkatli dinlenir oldu, tanıdık çok isim duyuldu. Bugün hayatınızda olana daha sıkı sarılın. Anne, babanın evlâdına sarılmaktan, evlâtların anne ve babalarına yaklaşmaktan korktuğu günler yaşandı, halâ yaşanıyor. Bugün halâ hayatta iken sevdiklerinizin değerini bilin. Güzel sevin, kırmayın, incitmeyin. Sonra yüreğinizde kalır acısı, pişmanlığı sızlatır vicdanınızı. Şu yalan dünyada ölüm bakmıyor sıraya. Şimdi sarılın sevdiklerinize. Şimdi söyleyin sevdiğinizi, şimdi görterin sevginizi. Halâ hayattayken, halâ vakit varken. Sakın yarına ertelemeyin, yarın çok geç olabilir.
Yazımı farkındalık oluşturmasını istediğim bir şiirimle bitiriyorum. Sevdiklerinizle birlikte huzurlu bir hayat diliyorum. Sevgiyle kalın, mutlu kalın.
GÖSTERİN SEVGİNİZİ
Bu ölümlü dünyada misafiriz hepimiz
İncitmeyin kalpleri gösterin sevginizi
Hoşgörülü olalım kapanmasın kapımız
Söylemekle kalmayın gösterin sevginizi
Bugün yanında ama bilemezsin yarını
Gönül hanen soğuksa tüketirsin varını
Sımsıkı sar bırakma sevgi edip kârını
Söylemekle kalmayın gösterin sevginizi
Gördün mü bu dünyadan göçüp geri döneni
Değerini bil bugün yarın üzme sineni
Toprağına yüz sürmek serinletmez yananı
Söylemekle kalmayın gösterin sevginizi
Yüreğinle sarmala hayattayken soydaşı
Sonra keşke ler olur dilin ortak paydası
Geç kalan pişmanlığın yok kimseye faydası
Söylemekle kalmayın gösterin sevginizi
Sevgi ile su verin soldurmayın gülleri
Henüz vaktiniz varken tatlandırın dilleri
Değil miyiz hepimiz Yüce Rabb’in kulları
Söylemekle kalmayın gösterin sevginizi
Fatoş Taşkın Karadoğan
News
